dowód wprost
Słownik języka polskiego PWN*
dowód nie wprost, dowód pośredni, dowód apagogiczny «dowód polegający na wykazaniu, że zaprzeczenie tezy prowadzi do wniosku sprzecznego z założeniem bądź też z jakimś twierdzeniem prawdziwym»
dowód wprost «dowód polegający na wykazaniu prawdziwości danego twierdzenia przez wyciąganie wniosków z innych twierdzeń, prawdziwych lub przyjętych bez dowodu»